Czy korzystanie z usług psychologicznych na koszt pracodawcy jest przychodem pracownika?

Dzisiaj poruszę temat z zakresu prawa podatkowego. Coraz częściej pracodawcy chcą zapewnić swoim pracownikom wsparcie w postaci możliwości skorzystania z konsultacji psychologicznej i w tym celu nawiązują współpracę z podmiotami zapewniającymi możliwość skorzystania z usług psychologa w określonym zakresie. W takiej sytuacji mogą pojawić się wątpliwości, czy po stronie pracownika nie powstał przychód w związku z korzystaniem z takich usług.

Powyższe wątpliwości wynikają z brzmienia art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za przychody ze stosunku pracy uważa się m. in. wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W opisanej sytuacji za usługi płaci pracodawca, a pracownicy na określonych warunkach mogą anonimowo skorzystać ze wsparcia na jego koszt. Stroną umowy o świadczenie takich usług jest zatem pracodawca i podmiot zapewniający możliwość konsultacji z psychologiem. Pracownicy mają do wykorzystania określoną pulę konsultacji i spotkań, których koszty pokrył już uprzednio pracodawca.

W tej sprawie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną nr 0114-KDIP3-2.4011.565.2020.1.JK3 z dnia 29 października 2020 r. „Wydatki na wsparcie psychologiczne pracowników i członków ich rodzin a PIT” (jest to jedna z wielu interpretacji odnosząca się do tego problemu), w której stwierdzono, że konsultacje psychologiczne na koszt pracodawcy nie stanowią przychodu po stronie pracownika.

W interpretacji powołano się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie K 7/13, w którym TK uznał, że aby mówić o nieodpłatnym świadczeniu, muszą zostać spełnione łącznie trzy przesłanki:

• świadczenie zostało spełnione za zgodą pracownika (pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie),
• świadczenie leży w interesie pracownika i przyniosło mu korzyść w postaci zwiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku,
• uzyskana korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów.

Mając zatem na uwadze, że w tego typu świadczeniach pracownicy są automatycznie objęci danym programem, a korzyści z niego odnosi również pracodawca, przy jednoczesnym braku możliwości identyfikacji, który z pracowników skorzystał z usługi (pracownicy w tego typu programach najczęściej mogą korzystać z konsultacji anonimowo), nie powoduje to powstania po stronie pracownika przychodu z nieodpłatnych świadczeń, od którego należny jest podatek dochodowy.

Pamiętajcie jednak, że dzisiejszy wpis ma charakter ogólny i odnosi się do konkretnego modelu zapewniania pracownikom usług z zakresu psychologii na koszt pracodawcy. Nawet niewielka zmiana w tym modelu może powodować, że wnioski płynące z dzisiejszego wpisu będą inne.

Jak zwykle zapraszam do komentowania 😊